Diagnoza ADOS-2 Warszawa

Podczas sesji ADOS-2 Warszawa, czyli Diagnozy Obserwacyjnej Autyzmu Drugiej Edycji, skupiono się na szczegółowej analizie zachowań społecznych, komunikacyjnych oraz stereotypowych u pacjenta. Proces ten obejmował różnorodne sytuacje i zadania, które miały na celu uchwycenie subtelnych aspektów funkcjonowania jednostki.
W obszarze wzajemnego kontaktu społecznego zaobserwowano wyraźne trudności w nawiązywaniu relacji z otoczeniem. Pacjent wykazywał ograniczoną zdolność do inicjowania interakcji społecznych, a kontakt wzrokowy był często utrudniony. Ponadto, obserwowano ograniczone reakcje emocjonalne w odpowiedzi na bodźce społeczne, co wskazuje na trudności w rozumieniu i wyrażaniu emocji.
W kategorii komunikacji, oceniano zarówno aspekty werbalne, jak i niewerbalne. Pacjent przejawiał ograniczoną zdolność do komunikacji werbalnej, często korzystając z jednostajnego tonu głosu i powtarzając frazy. W zakresie komunikacji niewerbalnej, obserwowano ubóstwo gestów i mimiki, co sugeruje trudności w przekazywaniu informacji za pomocą niejęzykowych środków komunikacji.
Obszar ograniczonych i stereotypowych zachowań ukazywał się poprzez powtarzalne ruchy, silne zainteresowania określonymi tematami oraz skłonność do utrzymania rutynowych czynności. Te nietypowe zachowania stanowiły istotny element diagnozy, wskazując na specyficzne cechy charakterystyczne dla zaburzeń ze spektrum autyzmu.
Analiza sesji ADOS-2 Warszawa ujawniła wyraźne symptomy sugerujące obecność ASD. Niemniej jednak, diagnoza autyzmu powinna być kompleksowa, opierając się na wielu źródłach informacji i uwzględniając indywidualne cechy pacjenta. Ostateczna diagnoza powinna być formułowana przez doświadczonego specjalistę, z uwzględnieniem kontekstu klinicznego i unikalnych elementów przypadku.